Be strong enough to stand alone, smart enough to know when you need help, and brave enough to ask for it.

Ik duik nog net op tijd opzij voor het spreekwoordelijke serviesgoed dat me om de oren vliegt… ‘Het lukt niet!’, klinkt het met licht agressieve ondertoon door de kamer. In het proces van thuisonderwijs probeer ik heel pedagogisch verantwoord niet direct overeind te springen en mijn hulp aan te bieden. Het wachten is op de magische woorden ‘mam, kun je me misschien even helpen?’. En dat duurde verbazingwekkend lang. Een paar dagen eerder had ik me daar al over verbaasd toen dochterlief de pindakaaspot niet opengedraaid kreeg en uiteindelijk maar ander beleg op haar brood nam. Ze vertikte het simpelweg om iemand even om hulp te vragen. Al een tijdje houdt het me bezig: waarom is hulp vragen toch zo moeilijk voor mensen? Er zijn heel veel artikelen en boeken over verschenen. Mensen willen niet afhankelijk zijn van anderen. Mensen zijn in het verleden teleurgesteld en durven daardoor niet meer om hulp te vragen. Mensen hebben het gevoel dat ze falen als ze het niet alleen kunnen… Iedereen zal in meer of mindere mate wel iets herkennen in de ‘zelluf doen’-mentaliteit die op tweejarige leeftijd zijn intrede doet en ons nooit helemaal verlaat. In het schitterende boek ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ van Charles Mackesy wordt het heel mooi weergegeven. ‘Wat is het moedigste dat je ooit hebt gezegd?’, vroeg de jongen…’Help’, antwoordde het paard. Voor hulp vragen is soms moed nodig.

Onlangs zag ik een TED Talk van Michele L. Sullivan, een ondernemende vrouw die in een rolstoel zit en daardoor regelmatig afhankelijk is van de hulp van anderen. Haar insteek: om hulp vragen is een sterkte, geen zwakte. Je kunt elkaars leven zelfs verrijken door de vragen die je stelt en de ontmoetingen die je hebt. Met je vraag vraag je niet alleen iets van de ander, je geeft de ander ook iets. Bijvoorbeeld de gelegenheid om kennis te delen of om iets voor een ander te betekenen. Daarbij is het geen eenrichtingsverkeer, maar worden we onderdeel van elkaars hulpnetwerk. Dat plaatst het vragen van hulp in een heel ander perspectief. Zeker in deze onzekere en lastige tijden van lockdowns en coronabeperkingen is het belangrijk je niet bezwaard te voelen als je om hulp vraagt. Juist nu hebben we elkaar zo hard nodig!