Je leest er bijna elke week wel iets over in de krant: de verschillen tussen mannen en vrouwen. En hoewel ik deze week een artikel las waarin stond dat er geen verschillen zijn tussen mannen en vrouwen, denk ik dat het merendeel van jullie het met me eens zal zijn dat die verschillen er toch wel degelijk zijn. Want hoewel we steeds ‘genderneutraler’ moeten worden met z’n allen, moet ik de eerste man nog tegenkomen die maandelijks te maken heeft met allerlei menstruatieperikelen. Verschillen dus. Een voedingsbodem voor eindeloze discussies, uitverkochte bestellers en veelbesproken items in praatprogramma’s. Mannen zus, vrouwen zo… En als je iets pro-vrouw zegt, ben je feminist en als je iets kritisch over vrouwen zegt, dan heb je het allemaal niet begrepen met je achterhaalde denkbeelden. Kortom, de mannen-vrouwen-discussie is verworden tot een fijn, gevoelig, positief gespreksonderwerp op verjaardagen. Ik denk dat toekomstige generaties nu al trots op ons zijn… De gevulde kalkoen met kerst is nog niets vergeleken bij de manier waarop wij mensen elkaar soms meningen ‘door de strot duwen’. ‘Er moet een vrouwenquotum komen in de top van het bedrijfsleven, want anders breken we nooit door dat glazen plafond en het old boys network heen!’ Nee, we zitten met z’n allen te wachten op vrouwen die maar op plekken worden neergezet omdat binnen een bedrijf anders niet aan het vrouwenquotum (welke mafketel heeft dat enorme vrouwvriendelijke woord verzonnen trouwens?) voldaan wordt. Persoonlijk zou ik passen voor een dergelijke functie.
Ik ben ervan overtuigd dat de discussie compleet verkeerd gevoerd wordt. Sterker nog, er moet helemaal geen discussie zijn. Mannen zijn mannen en vrouwen zijn vrouwen. Ieder met hun eigen genderspecifieke eigenschappen (oeh, durf ik dat nu echt te zeggen?) én persoonlijke talenten. Er zijn niet voor niets én mannen én vrouwen. Toen de mensen gemaakt werden, was het idee juist dat ze elkaar zouden aanvullen en dat zie je in het hele ontwerp terug! Als we dat nu eens als basis nemen, kom je tot een heel andere visie op zaken… Dan is het heel logisch dat je in de top van een bedrijf mannen en vrouwen hebt werken, juist omdat ze door gebruik te maken van elkaars eigenschappen en talenten elkaar versterken en zo een sterkere organisatie kunnen neerzetten. Mannenberoepen of vrouwenberoepen? Nee, er zijn beroepen waarin verhoudingsgewijs meer mannen werken of juist meer vrouwen werken omdat dat beter bij hun eigenschappen of talenten past. En ben je in zo’n groep de minderheid, maar zit jij goed op je plek? Helemaal top!
Dat is wat we onze kinderen ook mee moeten geven… ontdek je talenten en gebruik die. Los van vooroordelen of door anderen opgelegde quota of meningen. En als maatschappij moeten we zorgen dat we hiervoor een goede voedingsbodem creëren; op scholen door goed onderwijs met ruimte voor talentontwikkeling, met goede opvangfaciliteiten, met een open houding naar elkaar. Dan creëren we met elkaar een wereld waarin – los van een man/vrouw-discussie – de juiste mensen op de juiste plek komen. Een utopie? Ach, ik als vrouw mag daar toch best van dromen…
