Het is al heel wat jaren geleden, maar ik kan me het gesprek met de directeur van het eerste bedrijf waar ik werkte nog zo voor de geest halen. Ik corrigeerde en redigeerde veel teksten, deed vrijwel alle drukwerkbegeleiding, maar ik zag het zelf als wat minderwaardig werk. Je bent immers jong en je wilt wat (lees: ‘meer’ in mijn ogen). Hij vertelde me dat hij juist erg blij was met de nauwkeurigheid waarmee ik mijn werk deed. Dit was iets waar ik duidelijk goed in was en als je ergens goed in bent, moet je daar juist gebruik van maken. Hmm…

Inmiddels – en ja, daar zijn wat jaren overheen gegaan – begrijp ik zoveel beter wat hij bedoelde. Soms maken mensen de dingen die ze doen of de zaken waar ze goed in zijn heel klein: het is toch niet zo bijzonder, wat stelt het nou voor? Nergens voor nodig! Wat voor de een heel eenvoudig lijkt, is dat voor de ander juist niet. Een vergelijkbaar type opmerking die ik al in verschillende varianten gehoord heb: ‘Ik ben maar een loodgieter, ik heb niet gestudeerd’. Man, hoe zou de wereld eruit zien als we allemaal gestudeerd hadden en er geen loodgieters meer zouden zijn… Cabaretier en columnist Pieter Derks had er onlangs op radio 1 een mooie column over. ‘Twee miljoen communicatiemedewerkers, maar niemand die een kraan kan repareren’. Fraaie wereld zou dat zijn. Weest trots op wat je doet! Gebleken is dat mensen die doen waar ze goed in zijn en trots zijn op het werk dat ze doen, veel beter in hun vel zitten en minder risico lopen op allerhande fysieke en mentale klachten. Blijf dicht bij jezelf, weet wat je kan en waar je minder sterk in bent en maak hier gebruik van. Voor leidinggevenden – niet alleen binnen bedrijven, maar zeker ook binnen stichtingen en verenigingen – ligt hierin een mooie, maar verantwoordelijke taak. Mensen vertrouwen en ruimte geven dit te ontdekken en hen zo te laten groeien. Ieder op zijn eigen niveau en op zijn eigen manier.

En met die woorden wordt het voor mij hoog tijd om verder te gaan met mijn werk. Er moet nog een persbericht geschreven worden en ik moet nog de laatste puntjes op de i zetten in een jaarverslag dat ik aan het redigeren ben… 😉